-زندگي نامه حضرت ابوالفضل العباس(ع) و بهترين نحوه توسل به ايشان را بيان كنيد.
-چرا زماني كه كل قرآن در شب قدر بر پيامبر (ص) نازل مي شود، چندان منقلب نميشود، ولي زماني كه در روز مبعث، يك سوره بر پيامبر (ص) نازل مي شود، آن چنان منقلب ميشود؟
-پاسخ درباره چه کسی اولین بار اذان گفتند
-پاسخ درباره چند حدیث پیرامون اهمیت تاریخ و تاریخ نویسی با متن عربی
-پاسخ درباره آیا امام صادق علیه السلام اساتیدی ازاهل سنت داشته اند ؟
-پاسخ درباره مبداءتاریه مسلمانان چه زمانی است ؟
-حضرت آیت الله سبحانی: ساده زیستی باید شعار روحانیت باشد
-آخرين مراسم عبادي حج پيامبر اسلام را به طور مشروح بيان كنيد؟
-آيا آدم ( ع ) و حوا را خداوند باهم آفريد ازدواج آنها چگونه بود؟
-دين حضرت آدم ( ع ) و حوا ( ع ) چه بود؟
-مقصود از اسوه بودن پيامبر اكرمبراي مسلمانان چيست؟
(8231)
(8231)
-آيا نبي مكرّم اسلام ختنه شده به دنيا آمدند؟
(7716)
(7716)
-پيامبر اسلام(ص) چند سال بعد از حضرت عيسي(ع) به پيامبري [مبعوث شد؟
(6323)
(6323)
-اولين سورهاي كه بر پيامبر(ص) در غار حرا نازل شده است، سوره علق ميباشد، پس چرا سوره مدثر را اولين سوره نازل شده بر پيامبر ميدانند؟
(3261)
(3261)
-اولين كسي كه بر تربت امام حسين (ع) نماز خواند چه كسي بود(2716)
-آيا گل محمدي بر اثر ريخته شدن عرق حضرت محمد(ص) به وجودآمده است؟
(2622)
(2622)
-چرا در أذان اشهد أن لا اله الاّ الله را أشهد الّلا إله الاّ الله تلفظ مي كنيم؟ چرا در اشهد أنّ محمداً رسول الله أنّ به كار برده شده است؟
(2012)
(2012)
-آيت الله سيد نصر الله مستنبط كيست؟(1794)
-دين حضرت آدم ( ع ) و حوا ( ع ) چه بود؟(1230)
-الف ـ تفاوت بين «خليل» و «حبيب» چيست؟ ب ـ چرا به حضرت محمد «حبيبالله» ميگويند و به حضرت ابراهيم «خليلالله»؟ ج ـ مرتبة كداميك بالاتر است؟
(1199)
(1199)
-آخرين مراسم عبادي حج پيامبر اسلام را به طور مشروح بيان كنيد؟(0)
-آيا آدم ( ع ) و حوا را خداوند باهم آفريد ازدواج آنها چگونه بود؟(0)
-دين حضرت آدم ( ع ) و حوا ( ع ) چه بود؟(0)
-اينكه گفته مي شود ايمه قبل از حضرت آدم خلق شده اند درست است ؟(0)
-چرا از فرزندان حضرت آدم ( ع ) تنها از هابيل و قابيل در قرآن كريم نام برده شده است ؟(0)
-آيا اگر آدم و حوا از آن شجره ممنوعه نمي خوردند، همواره در بهشت مي ماندند؟
(0)
(0)
-چرا در قرآن كريم، خداوند به حضرت آدم و حوا مي گويد به درخت ممنوعه نزديك نشوند؟ آيا تعبير نزديك نشدن حكمتي دارد؟
(0)
(0)
-در برخي از احاديث آمده است كه حوا، حضرت آدم((عليه السلام)) را وسوسه كرد تا آدم و حوا به درخت ممنوعه نزديك شدند; در حالي كه در آيات قران آمده كه شيطان آن دو را وسوسه كرد; آيا اين دو مطلب با يكديگر منافات دارد؟
(0)
(0)
-درختي كه شيطان آدم را به خوردن آن واداشت، چه درختي بود؟
(0)
(0)
-چرا آدم و حوا از خوردن ميوه درخت مخصوص نهي شدند به عبارت ديگر علّت ممانعت چه بود؟
(0)
(0)
-آخرين مراسم عبادي حج پيامبر اسلام را به طور مشروح بيان كنيد؟(0)
-آيا آدم ( ع ) و حوا را خداوند باهم آفريد ازدواج آنها چگونه بود؟(0)
-دين حضرت آدم ( ع ) و حوا ( ع ) چه بود؟(0)
-اينكه گفته مي شود ايمه قبل از حضرت آدم خلق شده اند درست است ؟(0)
-چرا از فرزندان حضرت آدم ( ع ) تنها از هابيل و قابيل در قرآن كريم نام برده شده است ؟(0)
-آيا اگر آدم و حوا از آن شجره ممنوعه نمي خوردند، همواره در بهشت مي ماندند؟
(0)
(0)
-چرا در قرآن كريم، خداوند به حضرت آدم و حوا مي گويد به درخت ممنوعه نزديك نشوند؟ آيا تعبير نزديك نشدن حكمتي دارد؟
(0)
(0)
-در برخي از احاديث آمده است كه حوا، حضرت آدم((عليه السلام)) را وسوسه كرد تا آدم و حوا به درخت ممنوعه نزديك شدند; در حالي كه در آيات قران آمده كه شيطان آن دو را وسوسه كرد; آيا اين دو مطلب با يكديگر منافات دارد؟
(0)
(0)
-درختي كه شيطان آدم را به خوردن آن واداشت، چه درختي بود؟
(0)
(0)
-چرا آدم و حوا از خوردن ميوه درخت مخصوص نهي شدند به عبارت ديگر علّت ممانعت چه بود؟
(0)
(0)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.
کد مطلب:40680 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20
چه نكاتي در سيره حضرت زكريا وجود دارد؟
يكم: فارابي مي گويد:
پدر زكريا (ع) آزن و نيز يعقوب فرزند ماثان و عمرانِ فرزند ماثان از فرزندان ملوك بني اسرائيل بودند. بعد از آن كه بني اسرائيل از سرزمين بابِل به بَيتِ مقدّس مراجعت كرده اند، خداوند زكريا (ع) را براي آنان مبعوث فرمود. (كتاب الملة/107.).
دوم: هر گونه عبادتِ خدا، جنگ با شيطان است، از اين رو محلّ عبادت، مخصوصاً نماز، محراب خواهد بود، چون در آن حال شيطان مورد حرب قرار مي گيرد و رجم مي شود؛ چنانكه هرگونه اطاعتِ شيطان، جنگ با دستور خداست، و از اين رو ربا خواري به عنوان حَرب با فرمان الهي شناخته شده است. پس انسان مطيع، در محراب اطاعت با شيطان مي جنگد و انسان عاصي در محراب معصيتِ خدا و اطاعتِ شيطان با دستور الهي نبرد ميكند، و اگر كسي مقيم كوي عبادت خدا و محراب وي بود، همواره از رزقهاي معنوي بهره مند خواهد شد، گرچه از رزق مادّي چندان برخوردار نباشد.
سوم: جلالت مقام بانوان الهي، چون همسر عمران و مريم مادر مسيح، در تحوّل روحي زكريّا (ع) از لحاظ درخواست پسري صالح و مَرضيِّ خدا و طَيّب بي اثر نبود. بنابراين همان طور كه گاهي صلاح و فلاح مرد مايه پيدايش و پرورش زن وارسته مي گردد، زماني نيز كمال و جلال زن سبب تحقق مرد پرهيزكار چون يحيي (ع) مي شود.
چهارم: نشانه تحقّق وعده الهي كه همان ميلاد يحيي بعد از تكوّن وي در رحم بانويِ سالمندِ نازنا باشد، در قرآن كريم گاهي به صورت سكوت سه روز آل عمران/42، و گاهي به صورت سكوت سه شب مريم/10 ياد شده است. يعني زكريّا (ع) در مجموع سه شب و روز مأمور به صَمت شد كه از حالات سالكان وارسته است. مطلب مهمّ در اين رخداد غيبي،يعني ظهور يحيي (ع) دوام ذكر و تنزيه زكريا از يك سو، و قوم او از سوي ديگر ميباشد، زيرا هم وظيفه زكريّا (ع) در آن ايام به صورت ذكر فراوان و تسبيح بامداد و شامگاه تعيين شد: (وَاْذْكُرْ رَبَّك كَثيراً وَسَبِّح بِالْعَشيّ وَالْاَبْكار) آل عمران/41 و هم وظيفه قوم وي در آن ايام به صورت تسبيح خداوند ترسيم شد: (فَأَوْحي إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بكرةً و عشيّاً) مريم/11.
پنجم: تقديم كلمه (لدنك) بر كلمه (ولي) در آيه (فَهَبْ لي مِنْ لَدُنْكَ وَليّاً) مريم/5, نشانه اهتمام زكريّا (ع) به مقام شامخ توحيد و فيض خاص لدنّي است؛ يعني آنچه براي زكريّا (ع) در درجه اول اهميت قرار داد، اين است كه فيض خاص از نزد خداوند باشد و وساطت در آن راه نيابد و يا به حدّاقل برسد، و داشتن فرزند، در پرتو آن فيض مخصوص لدنّي مطلوب است.
پاسخ خداوند كه از فيض لدنّي وي حكايت مي كند، فرزندي است كه به وي عطا فرمود، كه مايه حيات انساني بود و سبب جاودانگي نام و ياد زكريا (ع) مي گردد و پايه پيدايش همه نامهايي است كه در نامگذاري به يحيي، به او اقتدا كرده اند.
اگر نام (يحيي) كه پيام آور حيات و زندگي است و از طرف خداوند انتخاب شد، به خوبي بررسي گردد، آثار و فوائد ياد شده، كاملاً از آن استنباط مي شود.
ششم: تعجّب بندگان خاص خدا در برابر رخدادهاي غيبي و كرامتهاي الهي، همواره آميخته با اعتراف به قدرت بي كران خداوند است و هرگز به معناي انكار يا استبعاد از توانايي مبدأ فاعلي نيست، بلكه همه شگفتيهاي اولياي الهي به نقص مبدأ قابلي بر مي گردد. خداوند در پاسخ تعجبهاي آنان، گاهي به بيان كلّي و جامع اكتفا كرده، و گاهي برهان خاص اقامه مي كند. مثلاً در هنگام تعجّب همسر حضرت ابراهيم (ع) از دريافت مژده فرزند (اسحق) و نوه (يعقوب) و اين كه چگونه از من كه زن فرتوت و سالمندم، و از شوهرم حضرت ابراهيم كه كهنسال است، فرزند متولد مي شود؟ مأمورانِ خداوند پاسخ دادند: آيا از كار خدا تعجب مي كني، در حالي كه رحمت و بركات خداوند بر اهل بيت شما نازل مي شود:
(قَالَوا اَتَعَجَّبِينَ مِنْ اَمرِ اللهِ رَحْمتُ اللهِ وَبَركاتَه عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ اِنَّه حَميدٌ مَجيدُ) هود/73.
ولي در هنگام تعجب زكريّا (ع) پاسخ را به صورت برهان ارائه كرد و فرمود: اين كار بر خدا آسان است، چون تو را قبلاً خلق كردم و تو چيزي نبودي. منظور از كلمه (تو) شخص حضرت زكريا (ع) نيست، زيرا شخص او مانند همه افراد عادي بشر، برابر قوانين عادي از پدر و مادرِ واجد شرايط پدري و مادري آفريده شد. آنچه مي تواند مقصود از كلمه (تو) باشد،همانا آفرينش اصل انسانيت است، كه درباره آن چنين فرمود: (هَلْ اَتي عَلي الْاِنْسانِ حينٌ مِنَ الدَّهرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئاً مَذْكُوراً) انسان/1 يعني اصل انسان سابقه عدم داشت و از پدر و مادر خلق نشد. وقتي خداوند بتواند، اصل انسان را بدون مادر و پدر بيافريند، چگونه نمي تواند، از پدر و مادر زنده، ولي سالمند، فرزندي به دنيا بياورد؟ پس نقص مبدأ قابلي، با اراده مبدأ قدير فاعلي تتميم مي گردد، و خرق عادت گرچه بري ناآشنايانِ به اعجاز و كرامت تعجب آور است، ولي براي آگاهان از معجزه و كرامت و خرق عادت، مأنوس خواهد بود.
پدر زكريا (ع) آزن و نيز يعقوب فرزند ماثان و عمرانِ فرزند ماثان از فرزندان ملوك بني اسرائيل بودند. بعد از آن كه بني اسرائيل از سرزمين بابِل به بَيتِ مقدّس مراجعت كرده اند، خداوند زكريا (ع) را براي آنان مبعوث فرمود. (كتاب الملة/107.).
دوم: هر گونه عبادتِ خدا، جنگ با شيطان است، از اين رو محلّ عبادت، مخصوصاً نماز، محراب خواهد بود، چون در آن حال شيطان مورد حرب قرار مي گيرد و رجم مي شود؛ چنانكه هرگونه اطاعتِ شيطان، جنگ با دستور خداست، و از اين رو ربا خواري به عنوان حَرب با فرمان الهي شناخته شده است. پس انسان مطيع، در محراب اطاعت با شيطان مي جنگد و انسان عاصي در محراب معصيتِ خدا و اطاعتِ شيطان با دستور الهي نبرد ميكند، و اگر كسي مقيم كوي عبادت خدا و محراب وي بود، همواره از رزقهاي معنوي بهره مند خواهد شد، گرچه از رزق مادّي چندان برخوردار نباشد.
سوم: جلالت مقام بانوان الهي، چون همسر عمران و مريم مادر مسيح، در تحوّل روحي زكريّا (ع) از لحاظ درخواست پسري صالح و مَرضيِّ خدا و طَيّب بي اثر نبود. بنابراين همان طور كه گاهي صلاح و فلاح مرد مايه پيدايش و پرورش زن وارسته مي گردد، زماني نيز كمال و جلال زن سبب تحقق مرد پرهيزكار چون يحيي (ع) مي شود.
چهارم: نشانه تحقّق وعده الهي كه همان ميلاد يحيي بعد از تكوّن وي در رحم بانويِ سالمندِ نازنا باشد، در قرآن كريم گاهي به صورت سكوت سه روز آل عمران/42، و گاهي به صورت سكوت سه شب مريم/10 ياد شده است. يعني زكريّا (ع) در مجموع سه شب و روز مأمور به صَمت شد كه از حالات سالكان وارسته است. مطلب مهمّ در اين رخداد غيبي،يعني ظهور يحيي (ع) دوام ذكر و تنزيه زكريا از يك سو، و قوم او از سوي ديگر ميباشد، زيرا هم وظيفه زكريّا (ع) در آن ايام به صورت ذكر فراوان و تسبيح بامداد و شامگاه تعيين شد: (وَاْذْكُرْ رَبَّك كَثيراً وَسَبِّح بِالْعَشيّ وَالْاَبْكار) آل عمران/41 و هم وظيفه قوم وي در آن ايام به صورت تسبيح خداوند ترسيم شد: (فَأَوْحي إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بكرةً و عشيّاً) مريم/11.
پنجم: تقديم كلمه (لدنك) بر كلمه (ولي) در آيه (فَهَبْ لي مِنْ لَدُنْكَ وَليّاً) مريم/5, نشانه اهتمام زكريّا (ع) به مقام شامخ توحيد و فيض خاص لدنّي است؛ يعني آنچه براي زكريّا (ع) در درجه اول اهميت قرار داد، اين است كه فيض خاص از نزد خداوند باشد و وساطت در آن راه نيابد و يا به حدّاقل برسد، و داشتن فرزند، در پرتو آن فيض مخصوص لدنّي مطلوب است.
پاسخ خداوند كه از فيض لدنّي وي حكايت مي كند، فرزندي است كه به وي عطا فرمود، كه مايه حيات انساني بود و سبب جاودانگي نام و ياد زكريا (ع) مي گردد و پايه پيدايش همه نامهايي است كه در نامگذاري به يحيي، به او اقتدا كرده اند.
اگر نام (يحيي) كه پيام آور حيات و زندگي است و از طرف خداوند انتخاب شد، به خوبي بررسي گردد، آثار و فوائد ياد شده، كاملاً از آن استنباط مي شود.
ششم: تعجّب بندگان خاص خدا در برابر رخدادهاي غيبي و كرامتهاي الهي، همواره آميخته با اعتراف به قدرت بي كران خداوند است و هرگز به معناي انكار يا استبعاد از توانايي مبدأ فاعلي نيست، بلكه همه شگفتيهاي اولياي الهي به نقص مبدأ قابلي بر مي گردد. خداوند در پاسخ تعجبهاي آنان، گاهي به بيان كلّي و جامع اكتفا كرده، و گاهي برهان خاص اقامه مي كند. مثلاً در هنگام تعجّب همسر حضرت ابراهيم (ع) از دريافت مژده فرزند (اسحق) و نوه (يعقوب) و اين كه چگونه از من كه زن فرتوت و سالمندم، و از شوهرم حضرت ابراهيم كه كهنسال است، فرزند متولد مي شود؟ مأمورانِ خداوند پاسخ دادند: آيا از كار خدا تعجب مي كني، در حالي كه رحمت و بركات خداوند بر اهل بيت شما نازل مي شود:
(قَالَوا اَتَعَجَّبِينَ مِنْ اَمرِ اللهِ رَحْمتُ اللهِ وَبَركاتَه عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ اِنَّه حَميدٌ مَجيدُ) هود/73.
ولي در هنگام تعجب زكريّا (ع) پاسخ را به صورت برهان ارائه كرد و فرمود: اين كار بر خدا آسان است، چون تو را قبلاً خلق كردم و تو چيزي نبودي. منظور از كلمه (تو) شخص حضرت زكريا (ع) نيست، زيرا شخص او مانند همه افراد عادي بشر، برابر قوانين عادي از پدر و مادرِ واجد شرايط پدري و مادري آفريده شد. آنچه مي تواند مقصود از كلمه (تو) باشد،همانا آفرينش اصل انسانيت است، كه درباره آن چنين فرمود: (هَلْ اَتي عَلي الْاِنْسانِ حينٌ مِنَ الدَّهرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئاً مَذْكُوراً) انسان/1 يعني اصل انسان سابقه عدم داشت و از پدر و مادر خلق نشد. وقتي خداوند بتواند، اصل انسان را بدون مادر و پدر بيافريند، چگونه نمي تواند، از پدر و مادر زنده، ولي سالمند، فرزندي به دنيا بياورد؟ پس نقص مبدأ قابلي، با اراده مبدأ قدير فاعلي تتميم مي گردد، و خرق عادت گرچه بري ناآشنايانِ به اعجاز و كرامت تعجب آور است، ولي براي آگاهان از معجزه و كرامت و خرق عادت، مأنوس خواهد بود.
: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 7 (سيرة پيامبران(ع) در قرآن)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.